We zijn geland ! Het is eindelijk zo ver. De overname is een feit. Camping Le Soustran is onze woon-, werk- en verblijfplaats. Het buitenleven kan nu echt beginnen, nou ja, bijna dan!
Want bij een overdracht van een bedrijf komt er natuurlijk een hoop geregel en administratieve rompslomp kijken. Contacten moeten gelegd worden met de bank, de kamer van koophandel, de verzekering, de elektriciteit-maatschappij, de belasting, et cetera.
Vol enthousiasme, als trotse inwoner van het Franse land, ‘groot grondbezitter’ en campingeigenaar stappen we onder andere bij de bank binnen en beginnen vol goede moed en in ons beste Frans te vertellen en onze vragen te stellen.
Dat begint altijd prima, logisch, het begin van ons gesprek hebben we ‘geoefend’. Er komt echter een moment …
Op het moment waarop wij hulpeloos en wanhopig beginnen te kijken, terwijl de aardige Franse dame of heer verteld over ’technische’, ‘administratieve’ en/of ‘financiële’ stand van zaken en de acties die genomen moeten worden, op dat moment krijgt men zienderogen medelijden met ons.
Met een vriendelijke lach, spreekt men rustig en langzaam en met regelmaat doet men een poging in het Engels om dingen te verduidelijken. En nog goed en duidelijk Engels ook. Als wij ons verontschuldigen voor onze tekortkoming de taal Frans niet geheel machtig te zijn, is standaard het antwoord dat dat geen enkel probleem is, en dat ons Frans nog altijd beter is dan hun Nederlands. Zelfs de notaris had voor ons een tolk geregeld. Fijn land met Fijne mensen dat Frankrijk. Wij zijn dankbaar dat dit ons thuis mag zijn.
En voor ons nu : On y va !!